هدف در تربیت متعادل

در تربیت متعادل اصل و هدف عمل است و علم‌آموزی بدون عمل، ارزشی ندارد.

 اگر در تاریکی چراغ قوه‌ای در دست داشته باشید، نور آن، جلوی پایتان را روشن می‌کند و تا جلو نروید؛ نور، قدم‌های بعدی را روشن نمی‌کند.

علم چون نور است که اگر حرکتی به دنبال نداشته باشد، آدمی برای بقیه‌ی راه، فهمی پیدا نمی‌کند.
در حقیقت عمل، ظرف فهم ماست.

این نکته را حضرت زین‌العابدین به ما این‌گونه آموخته‌اند:

قَالَ عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ:

 اَلْعِلْمُ دَليلُ الْعَمَلِ وَ الْعَمَلُ وِعاءُ الْفَهْمِ وَ الْعَقْلُ قائِدُ الْخَيْرِ وَ الْهَوَی‌ مَرْكَبُ الْمَعَاصي.

علم راهنمای عمل است و عمل ظرف فهم و عقل راهنمای خیرات است و هوای نفس مرکب گناهان.

 أعلام الدین، ج ۱، ص ۹۶.