نویسنده مدیر سایت نجات 1 سال پیش 0 نظرات

چه قصه‌ی پر غصه‌ای است، فراموشي تربیت و پیش‌گیری نکردن از نابودی یک روح...

باور کنید با یک صدم این مقدار و با تربیت به‌هنگام، می‌توان از این همه هزینه جلوگیری کرد و از این مهم‌تر مانع عاقبتی که به شر ختم می‌شود گشت....

آیا وقت آن نشده که کنار صدها کار خیر، تربیت اولویت یابد و یا دست‌کم هم‌سنگ آنان شود؟

آخر چه کاری مهم‌تر از ساختن یک فکر، یک انسان و یک آینده؟

هنوز باور نکرده‌ایم که ساختن یک حسینی، قیمتی‌تر از ساختن یک حسینیه و ساخت یک مسجدی ارزنده‌تر از ساخت یک مسجد است!!

چه خوب که برای بچه‌های سرطانی، بدسرپرست و فقیر هزینه می‌کنیم و چه بد که برای تربیت دست روی دست می‌گذاریم...

مال و جان و عمرمان را بهینه صرف کنیم...

و إنّي مَسؤولٌ و إنّكُم مسؤولُونَ...